Draad: Zijn automobilisten meer onzorgvuldig dan fietsers en voetgangers?

De nieuwste reclame campagne van de Rem, de verkeersveiligheid naastenliefde, biedt een uitzicht van de weggebruikers dat te simplistisch is, Het is moeilijk om de schuld van het nugget van de logica die ten grondslag ligt Rem nieuwe weg awareness campagne, die vraagt om stuurprogramma ' s te houden aan 20mph in bebouwde gebieden waar een verbetering van de veiligheid van voetgangers en fietsers. Dat is gezond verstand.
Wat ik doe niet mee eens bent, echter, is de campagne al te simplistische opvatting dat de stuurprogramma ' s zijn slecht en de andere weggebruikers zijn allemaal goed. Zoals sommige van jullie aangeraakt op in uw reacties op James Ruppert ' s blog over fietsers vorige week dingen in het leven zijn nooit zo duidelijk als Rem campagne is te suggereren.
Mijn ervaring is deze: net zoals er zijn automobilisten die de slechte staat van de weg van het bewustzijn, zo zijn er fietsers en voetgangers die weer een hinderlijk gebrek aan gevoel op onze wegen en zijwegen.
Op mijn dagelijkse woon-werkverkeer in de buurt van Kingston, het verbijstert me hoe veel wandelaars aandringen op het oversteken van drukke wegen binnen 50 meter van een zebrapad oversteekt. In de spits, die voetgangers vaak te vinden zijn gestrand tussen de rijstroken van het verkeer als ze wachten voor een pauze in de tegemoetkomende auto ' s.
Aan de andere kant, misschien zijn ze voorzichtig met het gebruik van de officiële verkeer-licht-gecontroleerde kruisingen, omdat sommige fietsers lijken te brutaal negeren van een rood licht als zij zijn alleen van toepassing op bestuurders en wandelaars.
Een andere Autocar medewerker vertelt me dat zijn vrouw - een ervaren dagelijks woon-werkverkeer op de fiets betreft de willekeurige voetgangers meer als een gevaar op de weg dan auto ' s.
Natuurlijk, de automobilisten zijn degenen met de zware, snelle objecten tot hun beschikking, en het aantal weggebruikers gewond door gevaarlijk rijgedrag elk jaar opweegt tegen de paar incidenten van de letsels veroorzaakt door willekeurige fietsers.
Toch wil ik meer de moeite waard in de Rem-campagne als het gebruikt hetzelfde platform te erkennen de noodzaak voor fietsers en voetgangers te hanteren hetzelfde niveau van bewustzijn zoals het vragen van stuurprogramma ' s. Bij het distilleren van haar campagne voor een al te simplistische slogan, vrees ik Rem risico ' s vervreemdend en bevoogdende de mensen die het probeert te richten.
Rem heeft gekozen om de boodschap uitdragen via het medium van billboards door heel Londen, met behulp van een serie posters die de liefde wordt beschreven als hoofd te draaien.
Met de meeste billboard sites in de hoofdstad en ligt dicht bij de belangrijkste wegen, ik zou gedacht hebben dat de laatste wat het goede doel wil doen is draaien de hoofden van de weggebruikers en hen af te leiden van de bediening van de auto, de fiets of de schoenen die ze gebruiken als een modus van vervoer.

The latest advertising campaign from Brake, the road safety charity, offers a view of road users that is too simplistic It's hard to fault the nugget of logic that underpins Brake's new road awareness campaign, which calls for drivers to stick to 20mph in built-up areas to improve the safety of pedestrians and cyclists. That's common sense.
What I do disagree with, however, is the campaign's overly simplistic notion that drivers are bad and other road users are all good. As some of you touched upon in your responses to James Ruppert's blog about cyclists last week, things in life are never quite as clear cut as Brake's campaign is suggesting.
My experience is this: just as there are car drivers who show poor road awareness, similarly there are cyclists and pedestrians who display a maddening lack of sense on our highways and byways.
On my daily commute near Kingston, it baffles me how many walkers insist on crossing busy roads within 50 metres of pedestrian crossings. At rush hour, those pedestrians often find themselves stranded between lanes of traffic as they wait for a break in the oncoming cars.
On the other hand, perhaps they are wary of using the official traffic-light-controlled crossings, because some cyclists seem to brazenly disregard red lights as if they only apply to drivers and walkers.
Another Autocar staff member tells me his wife – an experienced daily commuter on a bicycle – regards random pedestrians as more of a hazard on her journey than car drivers.
Of course, motorists are the ones with the heavy, fast objects at their disposal, and the number of road users injured by dangerous driving each year outweighs the few incidents of injuries caused by random cyclists.
Nevertheless, I would find more worth in Brake's campaign if it used the same platform to acknowledge the need for cyclists and pedestrians to adopt the same level of awareness as it is asking of drivers. In distilling its campaign to a overly simplistic slogan, I fear Brake risks alienating and patronising the people whom it is trying to target.
Brake has chosen to convey its message via the medium of billboards across London, using a series of posters that the charity describes as head-turning.
With most billboard sites in the capital situated close to major thoroughfares, I would have thought the last thing the charity wants to do is turn the heads of road users and distract them from operating the car, bicycle or shoes they're using as a mode of transport.