У класе кампактных недарагіх седанаў ўжо нямала прывабных прапаноў. Тым не менш цікавасць да «Хендай-Салярыс» павышаны. І небеспадстаўна.

Салон «Логана» выглядае цалкам прыстойна і, што яшчэ важней, сабраны акуратна. Салон «Фальксвагена» для каго-то акадэмічна скучноват, але вельмі старанна прадуманы. Дызайнерам «Хендай» ўдалося стварыць прыбраны, але не вычварны, наадварот – цалкам гарманічны салон. Лаконичней чым у Логана ужо няма куды. Зрэшты, нават да «слупка» ўзроўню паліва і тэмпературы антыфрызу прывыкнуць не складана. Лаканічныя прыборы «Пола» прэтэнзій не выклікаюць, за выключэннем мелковатого, теряющегося датчыка ўзроўню паліва. У «Салярыс» яркая камбінацыя прыбораў оптитронная. А паказальнікі бензіну і антыфрызу падобныя на логановские. Механізм пераключэння перадач «Рэно» працуе лёгка і выразна. Ды і хады рычага не больш, чым у машын даражэй. У механізму скрынкі «Пола» слабаватая спружына задняй перадачы. Рычаг наровіць праваліцца нават пры невялікім дотыку. Недарагі і просты, без ручнога рэжыму, аўтамат «Салярыс» працуе цалкам прыстойна. Блок кіравання кліматам у «Логана» лепш за ўсё бачны менавіта з такога ракурсу. Седзячы за рулём, манипулируешь ім больш на навобмацак. Дысплей «Пола» выглядае прасцяцкім. Затое кожная кнопка менавіта там, дзе яе шукаеш. Не толькі ярка, але і зручна. Ёсць адчуванне, што ўжо нямала ездзіў на «Салярыс». Задні канапа ў «Логане» плоскі, затое прасторна і ў нагах, і ў галовах. Для каленаў месца дастаткова, але дах нават пасажырам сярэдняга росту ў салоне «Пола» – упрытык. Задняе сядзенне «Салярыс» не для высокіх пасажыраў і наогул не для працяглых падарожжаў дарослых.