Thread: Kanada'04: Timo Glock

Kanada'04: Timo Glock

Wyścig #721: 13 czerwca 2004 roku. Grand Prix Kanady. Montreal
Polak	Ralf Schumacher (Williams FW26) - 1. 12,275 (217,220 km/h)
Najlepsze okr.	Rubens Barrichello (Ferrari F2004) - 1. 13,622 (213,246 km/h)
Zwycięzca	Michael Schumacher (Ferrari F2004) - 1:28. 24,803 (207,165 km/h)

Po siedmiu pierwszych etapów sezonu 2004 roku, w których Michael Schumacher pięć razy startował z bieguna i odniósł sześć zwycięstw w Grand prix Kanady, wydawało się, może sprawić niespodziankę. Lider Ferrari nie jest najlepszy sposób spędził kwalifikacje, zdobywając tylko szóstą pozycję na kratce.

W sobotę niemiec ubolewał, że opony Bridgestone nie chcą pracować na монреальском asfalcie, co go czeka trudny wyścig, a nawet podium będzie dobrym wynikiem. Podobne piosenki drugim głosem pełnił w sąsiedztwie i Rubens Barrichello.
Początek wyścigu obyło się prawie bez niespodzianek. Tylko Jarno Trulli z Renault, pokazał w kwalifikacjach trzeci wynik, gwałtownie szarpnął z miejsca, ledwo nie miliony, ale zaraz zmniejszyłem przebieg i запарковал samochód na poboczu: rozpadło się zawieszenie. Schumacher i Barrichello na pierwszych metrów nikogo nie wysuwając się przed, a brazylijczyk, przeciwnie, jeszcze brakowało Mclarena, Kimi Райкконена.

Grupa liderów była bardzo gęsta, że nawet przez dziesięć okrążeń zwycięzca kwalifikacji Ralf Schumacher z Williams był замыкавшего szóstce Barrichello na siedem niewiele sekund. Wkrótce zawodnicy zaczęli jeden po drugim prowadzić pit-stopy. Wtedy wszystko się i stanęła na swoje miejsca. Wtedy jak na wszystkim innym, na podstawie długości pierwszego odcinka, miała pojechać w boksach trzy razy w Ferrari zaplanowali tylko dwie wizyty w alei serwisowej.

Dlatego w kwalifikacjach szkarłat maszyny jechali na nie tak szybko jak w ich zbiornikach po prostu miał więcej paliwa. Jedynym, który w tej sytuacji mógł konkurować Schumacher, to Fernando Alonso. Młodemu kierowcy Renault również nie potrzebny był trzeci pit-stop, a po starcie hiszpan stał trzecim.

Jednak podczas pierwszego pit-stop powstała długa zaczepu (zajęło zastąpić заправочную samochód), a nieco później Fernando i w ogóle miał запарковаться na poboczu po awarii wału napędowego. Dla Renault, nawiasem mówiąc, był to pierwszy podwójny spotkanie w tym sezonie.



Tymczasem Michael Schumacher już prowadził w wyścigu, w przededniu ostatniej wizyty w alei serwisowej. Ralph stracił brata około pięciu sekund i jedyne, na co mógł liczyć, to przynajmniej pozostać drugim. Kierowca Williams na szczęście u Rubensa Barrichello, który do tego szedł tuż za zespołowym za Скудерии, забарахлили hamulce i kilka małych błędów doprowadziły do dość znaczne straty czasu.

Po ostatnim tankowania dwa Schumachera nadal prowadził wyścig, Barrichello był trzecim, znacznie wyprzedzając BAR Jensona Buttona. Ten rozpoczął się drugi, ale skończyć w końcu był w stanie czwartym. I tak w pierwszej trójce permutacji już nie było, aż do samej mety.

Ciekawe. . .

Techniczna kontrola, przeprowadzona po wyścigu, znacznie перекроила ostateczny protokół. Za przewody hamulców o większej średnicy zespołu Williams i Toyota byli w pełnym składzie wykluczeni z wyścigu. Ponieważ wszyscy oni ukończyli w pierwszej dziesiątce, zmiany okazały się znaczące. Tylko zwycięstwo Michaela Schumachera nic się nie stało. Natomiast Barrichello wspiął się na drugie miejsce, a Button - na trzecią.

Timo Glock

Wygrali od dyskwalifikacji i inni piloci, którym udało się dotrzeć do mety. Jednym z nich w Montrealu okazał się Timo Glock, młody niemiecki debiutant, który przewodniczył pierwszy w życiu wyścig za kierownicą Jordan. Ukończył jako 11-m, ale ostatecznie znalazł się na siódmym, zaczynając karierę w Formule 1 z zarobionych punktów.

W odróżnieniu od wielu innych kierowców Grand prix niemiec nie грезил w młodszych klasach o tym, że zajmie się автоспортом. Swój pierwszy kart kupił dopiero w wieku 13 lat - jak przyznał później sam Timo, stało się to wyłącznie ze względu na zgorszenie i na pieniądze, że rodzice kupili mu na organizację szkolnego święta.

Ale żarty na bok, a wyniki Glock na trasie okazały się takimi, że mu doradzili zająć się już na poważnie, ponieważ do tej sprawy u chłopca był wyraźny talent. Uczynił to - i na całe życie związał się ze światem prędkości.

Zaczynając występy na profesjonalnym poziomie w wieku 15 lat, Timo już w 18 zdobył swój pierwszy tytuł mistrzowski w формульных zawodach. Za nim szedł jeszcze jeden, potem serię zwycięstw w F3 i już w 2004 roku niemiec щеголял w kombinezonie trzeciego kierowcy Jordan. Kontrakt przewidywał nawet udziału w treningach w piątki, korzyści, w tym czasie mogły wystawiać do tego trzecią maszynę.

Młody pilot stopniowo wybiera doświadczenia, a dopiero gdy przed Grand prix Kanady, kierownik Giorgio Пантано разругался z ojcem pilota, po czym Eddie Jordan kategorycznie odmówił sadzić włocha w kokpit, bez kolejnej płatności - do wyboru nie miał.

W Montrealu Timo tylko jedną pozycję przegrał w eliminacjach do swego robert Nick Хайдфельду, a w początkowej столчее udało się prześlizgnąć się z 16-go miejsca na dziesiąte. Potem, co prawda, kilka rywali przed żółty Jordan, ale wynik nadal był pozytywny.

Było to niezwykle cenne doświadczenie, ale potem kokpit musiał ustąpić do prawowitego właściciela. Usługi Timo ponownie wziął tylko pod koniec sezonu, gdy pieniądze u Пантано skończyły się ostatecznie, ale w trzech ostatnich Grand prix zakończyły się tak samo: 15 miejsce.

Po tej kariery racer wykonane ostry zakręt: udało się uzgodnić wypowiedzi z jednego z ChampCar serii poleceń. Co można zrobić, jeśli F1 nie było interesujące opcje powiedział później zawodnik. Z zagranicy stał się najlepszym Rookie roku wspiął się podium w Montrealu już znane, ale dalsze występy w Ameryce nie było pilota plany: w Formule 1 zaczęło stopniowo zapomniane.

Na szczęście w tym czasie właśnie powstała seria GP2, i Glock udał się tam. Jego pierwszy zespół, BCN, nie pozwoliła nawet na tytuł середняка, ale kiedy w połowie 2006 roku Timo przeszedł w iSport, interes zaczynał się rozkręcać. On rywalizował w grupie liderów z Lewisem Хэмилтоном i Нельсоном Szczycie, czasami wyprzedzając obu.

Kierowcy wzięli pod skrzydła rodacy z BMW. I gdy latem trafił w wypadku Robert Kubica, właśnie Glock nazywali głównym kandydatem na jego miejsce. Jednak, w końcu wybór padł na młodego Sebastiana Vettela. Glock sam zdobył mistrzowski tytuł w GP2, dobrze przeprowadził testy i dostał zaproszenie wystawać poza Toyota F1, a kontrakt został podpisany na raz na trzy lata.

Pierwszy pełny sezon rozpoczął się od wypadku w Melbourne, po czym kierowcy jeszcze długo, mimo niezłą prędkość, nie udało się zdobyć punkty. Dopiero wraz z nadejściem lata poszło na sposób: najpierw Glock zajął czwarte miejsce w Kanadzie, potem drugi na Węgrzech.

A na finałowym Grand prix Brazylii Timo oprócz własnej woli znalazł się w centrum uwagi. Zostając na сликах w deszczu i udał się na ostatnia runda czwarta, ale za kilkaset metrów do mety brakowało Lewisa Hamiltona, co pozwoliło kierowcy Mclarena-zostać mistrzem świata. Mówią, samemu niemców wtedy poradzili opuścić Интерлагос w bagażniku samochodu, aby uniknąć gniewu торсиды, болевшей za Felipe massa.

Następne 7 2009 rozpoczął się czwarte miejsce w Melbourne, a następnie był trzeci w Malezji (jeśli wyścig został zatrzymany po prostu na kole później pod tropikalny deszcz-chcieliby być zwycięzcą, "westchnął Glock) i posiada szereg dobrych wyścigów. Jednak związek z zespołem zaczeło się psuć. Pilot nie podoba zbyt bureaucratized atmosfera stworzona przez japońskich menedżerów.

Nie pomogło nawet drugie miejsce w Singapurze: gdy kwalifikacje w Japonii Timo rozbił (sesja prowadził z wysokiej temperatury) i bolą nogi, to od razu odpisała na wybrzeżu, aby zrobić miejsce dla Kamui Kobayashi. Niemiecki obraził i podał się do dymisji, stwierdzając, że nie wszystkich będzie dalsze adwokat Toyota A wkrótce grupa przestała istnieć.

Przed rozpoczęciem sezonu 2010 to walka o dobre miejsca w Formule 1 był szczególnie wysoki. Najlepsze, co udało się Глоку - umówić się z młodym zespołem Virgin. I tutaj należy uważać, Timo nieco inaczej spojrzał na dawnych trudności w Toyota. Teraz ma do dyspozycji był tylko nieskończenie powoli, czerwono-czarna, pralka, zbiornik z benzyną, której okazała się na tyle mała, że nie pozostawił szans dojechać do mety.

Niemiec próbował zmienić sytuację na lepsze, просиживал zegar briefingów z inżynierami, zbierał dane. . . Za 2011 i 2012- © latach nie ukończył zaledwie pięć razy! Ale stara prawda o tym, że w F1 bez pieniędzy nie ma wyników, po raz kolejny udowodniła swoją niewinność. Trudno sobie wyobrazić, jakie przemiany zaszły od призером Grand prix, jeśli od 12-go miejsca na mecie on raczej nie pozwolił sobie w brukseli. . .

Gdy w 2010 roku do Formuły 1. i przyszli trzy nowe drużyny, każda z nich starała się wzmocnić skład doświadczonymi kierowcami, posiadającymi wysokie osiągnięcia. Ale z każdym nowym sezonem ich liczba maleje. Odszedł z HRT Лиуцци, opuścił Caterham Trulli. Timo trzymał się aż do ostatniego. Ale w końcu, po ponad przejrzystych aluzji od szefów Marussia, również postanowił rozstać się z zespołem. A wraz z Formułą 1.

Znów wrócił do obozu BMW i teraz przygotowuje się утюжить trasy niemieckiego mistrzostw DTM. I w tym przypadku na pewno nie raz wraca do wydarzeń z 2007 roku. A co, gdyby wtedy na start w Indianapolis rzeczywiście wydał jego, a nie tego chłopca Vettela?. .