Thread: Каментар перспектыва: UNOH бітвы на пляжы

Каментар перспектыва: UNOH бітвы на пляжы

Дэвід Сміт Ламае Ўплыў Дайтона
У ходзе свайго першага UNOH бітвы на пляжы, загорнутыя і трафеі накіроўваючыся да іх адпаведным напрамках, некаторы дастатковы аналіз з-за некаторых падзей больш прыкметным Кубка спрынту серыі NASCAR перспектывы.
Падчас адной гонкі няма, і не можа дыктаваць кар'еру, яна дае нам магчымасць зірнуць на некаторыя з гэтых прапаноў бутанізацыі перспектывы НАСКАР рэгіянальных і штотыдневыя серыі ў цяперашні час валодаюць.
Кэмеран Хэйлі, да&амп;N-серыі пра — Чарга 4 быў у дымавога монстра першага UNOH бітвы на пляж. Хэйлі, другакурснік ў серыі робячы яго першы старт з ген цане мотаспорту, не было праблем Утаймаванне міфічнага звера.
Хэйлі цытуе даследаванне з новага брыгадзіра Джэф Джэферсан, чаму яму ўдалося бесперашкодна выбрацца хітры паварот на 150 колаў, плюс звышурочныя. Ен таксама значны акцэнт быў зроблены на шынамантаж захавання:
"Нам трэба было ведаць, што спрацуе, а што няма, а таксама неабходна трымаць у задняй часткі нашага розуму шына кіравання, таму што шмат хлопцаў і дзяўчат прыйшлі з кута бокам і не было куды ісці," сказаў Хэйл. “Таму мы вырашылі, што гладкія-гэта хутка, трапіць у жорсткі, павярнуць за вугал, накіруйце яго прама і ідзіце. Мы доўга над ім працаваў, таму мы не гарэлі пакрышкі."
Гэты падыход спрацаваў і прывеў у самы лепшы дзень 16-гадовую кіроўчую кар'еру. Ен быў замены-узровень вытворцы ў 2012 годзе, але калі ен разам бяжыць за да&амп;Паўночна-Заходняя частка рэгулярнага сезону так, як ен рабіў у аўторак вечарам, паляпшэнне яго вытворчасці будзе, натуральна. Так можа і выйграе, калі яго абсталяванне застаецца, як хуткае.
Хэйлі і супрацоўнік ГПМ кіроўца Грег Pursley, хто веў 127 колаў, тэмп сферы на практыцы. Хуткасць дзве каманды не абавязкова сюрпрыз — ГАЛ знаходзіўся апошнія два K&амп;Н Заходні чэмпіенаў у Pursley і Дылан Квасьнеўскі — але непасрэднасць, у якой яны сталі класа поля быў шок, хоць і не зусім супадзенне. Хэйлі пацвердзіла, што ГАЛ ў арэнду Лас-Вегас матор Спидвей " на працягу двух дзен і выкарыстоўваецца разліковая Бітва трэк спецыфікацыі, каб стварыць макет заняткаў трэк у яго паркоўцы. Ен сказаў, што гэта дапамагае "няшмат," але вельмі выразна выплачаныя нейкія дывідэнды.
Е. С. Фальк, Whelen Всеамериканский Серыі — Пасля таго, што здарылася ў панядзелак Ноччу асаблівасць, я чакаў адно, а атрымаў іншае. Вядома, я маю на ўвазе яго агрэсіўным тэмпе і 61 колаў веў, што надвор'е не яго аўтамабіль ні на ету. На што ты думаеш я меў на ўвазе?
Трохразовым чэмпіенам у Лэнглі Спидвей, у Вірджынія-Біч роднай даў расколіну код па кансервацыі абсталявання пры захаванні даволі бурнымі гоначным тэмпе. Хітрасць заключаецца ў тым, што яго панаванне — тых колаў 61 — прыйшлі не ўсе, што рана. Яго рухацца на фронт прыйшоў на каленях 88, якое было б занадта рана для малога драйвера. Не для Фалька. Яго выступленне было зусім не паказальная з усяго, з чаго ен здольны.
Калі ен бярэ вышыней у мілю эмоцыямі пасля завяршэння гонкі можна было б пасадзіць малога — ен яшчэ толькі 25 — падвезці, адзін стрэл або што-то ў адным з нацыянальных серыі НАСКАР, тады добра. Гэта пародыя ен не канкуруе ў суботу ў другой палове дня ў любым выпадку, але пасля яго выступу ў панядзелак, я не самотны ў гэта пачуцце.
Бэн Родс, Whelen Всеамериканский Серыі — На што хапіла, так як яго прарыў гонкі, хутка-да-быць 16-гадовы фінішаваў другім пасля старту з поул-87 і вядучага колаў. Гэтую частку даволі легка зрабіць, калі машыну гоняць-гэта Маккол-пабудавана мадэль гандлю позна, што Тоні Сцюарт ехаў да перамогі ў мінулым годзе Денні Хэмлин разборак. Гэта быў яго перазапускае, хоць, што паглядзеў сарваў з ветэрана п'ес. Я спытаў Родс аб дадзеным элеменце яго рэпертуар гонкі пасля гонкі:
“Я проста рабіў шмат розных рэчаў на перазапускаецца і спрабуе змешваць рэчы. Я быў у стане атрымаць шмат добрых скачкоў. Усе, што зыходзіць з майго вопыту ў легендзе аўтамабіляў. У мяне было шмат гонак у легендах на кучу кароткіх трэкаў — Усе секвентального пераключэння — так мне ўдалося папрацаваць над ім, і даведацца, што рабіць на двайны-файл перазагружаецца. Я не ведаю, калі ўсе будзе добра ў гэтых рэчах ..."
Ой, гэта перакладаецца, Бэн. Калі што, яго абсалютнай перазагрузкі здольнасць прымусіў мяне забыцца, што ен штурхнуў яго машына тэмп занадта хутка, занадта рана, па сутнасці, рыхтуюць яго тормазы і знос яго шын. Добрай навіной з'яўляецца тое, што ен навучыцца абсталяванне з кансервацыі больш часу трэка. Такіх перазагрузак, праўда? Гэта прыемная маленькая зброі для маляняці з Луисвилла.
Кайл Ларсан, усе тры падзеі — Яго да&амп;Н фінішы (10-га) не зусім элегантна, але яго паказ у панядзелак у Whelen всеамериканский гонкі і рана раніцай у аўторак у Whelen modified падзеі былі уражальнымі відовішчамі улічваючы большасць свайго часу правёў у гэтых канкрэтных машын трапіла ў выпрабавальнай атмасферы. Гэта гучыць клішэ, але яго здольнасць да дзеяння ў любую машыну і адразу ж поспех-не ад гэтага свету. Яго бітва 2013 у выкананні пляж запомніўся няшчасны выпадак у панядзелак, але за межамі гэтага, гэта было напамін аб тым, як адораны гэты 20-гадовы хлопец, па-сапраўднаму.
Дэрэк Торн, да&амп;N-серыі пра — Немая. Торн пад'ехаў інтэлектуальная гонка, дазваляючы Грег Pursley, каб усе памяшканне ен мог звяртацца на рестарты падчас першай паловы гонкі, сядзіць сам і яго прыемна кансерваванай гоначны аўтамабіль ўверх за несвоечасовую плату. Ен быў тады закруціўся, якія прымусілі яго перайсці праз трафік як Фроггер на экспертным рэжыме, адбірае пазіцыі па сваім жаданні. З шанец выйграць, аварыі ў сваю чаргу 2 на заключным крузе вырвала занадта высокае перашкода, заканчваючы, мабыць, самым бліскучым паказваючы ўсей бітвы. Яго шостага месца не варты таго, каб лічыць яго суцяшальны прыз, але яна служыць, як клічнік пасля 2012 сезону, у якім ен заняў чацвертае месца ў драйвер вытворчасці.
Браян Ортиз, да&амп;N-серыі пра — Ортис атрымаў закручаная ў пачатку аўторка разбору, зарабіў каленях таму і перажыў асінае гняздо дзейнасць, якая складаецца з нядаўна закруціла Грег Pursley і Дэрэк шып і іх блешні, Кейл Конли. Ортис быў досыць разумны, каб адступіць, калі сітуацый, у прыватнасці, што адным, стаў празмерна рызыкоўным, і паставіць сябе ў становішча, каб забіць лепшы фініш гонкі для гоначных абаротаў стабільна. Кіроўца, які веў падраздзяленне ў аздаблення ўнутры верхняй палове поля (92.86 выразанне у працэнтах) у 2012 яшчэ раз даказаў, што ен знойдзе свой шлях на фронт, сабраўшы працуе і перажываючы яго больш нервавацца праціўнікаў.
Майкл самастойна, да&амп;N-серыі пра — На працягу апошніх 12 месяцаў, самастойная заквітнела ў вышэй-прыдатнасць да&амп;Н Заходні гоншчык, чые ўспрымаецца перспектыва складзе зараз на ўздыме. Ен веў 27 колаў у аўторак функцыя і была ў першае месца да апошняга круга махінацыі паніжаў яго да восьмага месца. Што фініш не вызначае яго, хоць; яго поўны гонцы паказваючы прыхапіў на пяць-навыперадкі бягуць, які ўключае ў сябе дзве перамогі і ўдзельніка, які заняў другое месца, пабудаваным у 2012.
Коры лажу, да&амп;N-серыі пра — Мы толькі мімаходам бачыў якую лажу прапануе ў якасці гоншчыка; пасля запуску 12-га, ен сцвярджаў па-трэцяе, перш чым разгарнуўся, якія больш ці менш выдаленыя ад яго разладу. Яго захавання быў на выставе і, гэтак жа, як яго апошнія два сезона ў K&амп;Н Усходні ўдаліся, быў узяты курс на добры вынік.
Нейт Монтейт, Whelen Всеамериканский Серыі — У 10-пераможца забегу ў 2012 годзе мелі інтэлектуальны запуск ісці, пакуль яго рухавік мінуў на каленях 106. Захаванне абсталявання і паўторна зручныя, але ўсе-такі хуткі тэмп ен кружыў вакол пятай у падрыхтаваным стане. Яго ноч была перапыненая да таго, як мы змаглі ўбачыць, ці будзе ен захоўваецца дастаткова быць гонкі-перамагчы суперніка.
Ці Пуллиам, Whelen Всеамериканский Серыі — Я не ўпэўнены, ці было гэта на незнаемай машыне або на хуткасць увагі, але ў мінулым годзе НАСКАР дапамогай клавіш всеамериканский серыял чэмпіен выглядаў крыху страцілі па 0.4-мільнай авал, ратуючы семага месца. Для больш правільнай ацэнкі яго таленту, гэта больш лагічна звярнуцца да яго шырокай выбаркі: ен забіў 22 перамогі ў 36 стартаў у мінулым сезоне.
Кейл Конли, да&амп;N-серыі пра — Спідзі? Так. Агрэсіўны? Больш так. Заходняй Вірджыніі прагаладаўся у аўторак асаблівасць, раскручивающей Грег Pursley, Дэрэк шып і Коры лажу за ходам падзей. Прымушаючы праблема-гэта звычка, якую можна выкараніць з час драйвер развіцця. Гэтага не адбылося для яго проста яшчэ і гонка з $20,000 на лініі можа не быць часу, каб чакаць, што канкрэтны аспект паспявання адбываюцца.

Prospect Review: UNOH Battle At The Beach

David Smith Breaks Down Daytona Impact
With the inaugural UNOH Battle at the Beach wrapped and the trophies heading to their respective destinations, some ample analysis is due for some of the event’s more notable NASCAR Sprint Cup Series prospects.
While one race doesn’t and shouldn’t dictate a career, it does provide us an opportunity to glance at some of the offerings these budding prospects of NASCAR’s regional and weekly series currently possess.
Cameron Hayley, K&N Pro Series — Turn 4 was the smoke monster of the inaugural UNOH Battle at the Beach. Hayley, a sophomore in the series making his first start with Gene Price Motorsports, had no trouble taming the mythical beast.
Hayley cites study with new crew chief Jeff Jefferson as to why he was able to seamlessly get out of a tricky turn for 150 laps, plus overtime. He also placed heavy emphasis on tire conservation:
“We needed to know what was going to work and what wasn’t, and also needed to keep in the back of our mind tire management because a lot of the guys were coming out of that corner sideways and had nowhere to go,” said Hayley. “So we decided that smooth is fast, get in hard, get around the corner, point it straight and go. We worked hard on that, so we wouldn’t burn tires off.”
The approach worked and resulted in the best day of the 16-year-old driver’s career. He was a replacement-level producer in 2012, but if he pieces together runs over the course of the K&N West regular season the way he did Tuesday night, improvement in his production will come naturally. So might wins, if his equipment remains as speedy.
Hayley and fellow GPM driver Greg Pursley, who led 127 laps, paced the field in practice. The speed of the two teams wasn’t necessarily a surprise — GPM has housed the last two K&N West champions in Pursley and Dylan Kwasniewski — but the immediacy in which they became the class of the field was a shock, though not totally a coincidence. Hayley confirmed that GPM rented out Las Vegas Motor Speedway for two days and used the estimated Battle track specifications to create a mockup practice track in its parking lot. He said it helped “a little bit,” but it very clearly paid some dividends.
C.E. Falk, Whelen All-American Series — After what happened in Monday night’s feature, I expected one thing and got another. Of course, I’m referring to his aggressive pace and 61 laps led that didn’t weather his car one iota. To what did you think I was referring?
A three-time champion at Langley Speedway, the Virginia Beach native has cracked the code on equipment conservation while maintaining a pretty thunderous race pace. The trick is, his dominance — those 61 laps — didn’t come all that early. His move to the front came on lap 88 which would have been too early for a lesser driver. Not for Falk. His performance was absolutely indicative of everything of which he’s capable.
If it takes mile-high emotions following the conclusion of the race to land this kid — he’s still only 25 — a ride, a one-shot or something in one of the national NASCAR series, then fine. It’s a travesty he isn’t competing on Saturday afternoons anyway, but after his performance Monday, I’m no longer alone in that sentiment.
Ben Rhodes, Whelen All-American Series — In what sufficed as his breakout race, the soon-to-be 16 year old finished second after starting from the pole and leading 87 laps. That part is pretty easy to do when the machine being driven is a Lee McCall-built Late Model Stock that Tony Stewart drove to victory in last year’s Denny Hamlin Showdown. It was his restarts, though, that looked ripped from a veteran’s playbook. I asked Rhodes about this element of his racing repertoire following the race:
“I was just doing a lot of different things on the restarts, trying to mix things up. I was able to get a lot of good jumps. That all comes from my experience in Legend Cars. I had a lot of races in Legends at a bunch of short tracks — all sequential shift — so I was able to work on that and learn what to do on double-file restarts. I don’t know if it’s going to be good in these things …”
Oh, it translates, Ben. If anything, his sheer restarting ability made me forget that he pushed his car’s pace far too hard, too early, essentially cooking his brakes and wearing out his tires. The good news is that he’ll learn equipment conservation with more track time. Those restarts, though? That’s a nice little weapon for the kid out of Louisville.
Kyle Larson, all three events — His K&N race finish (10th) wasn’t exactly spiffy, but his showings on Monday in the Whelen All-American race and early Tuesday in the Whelen Modified event were impressive spectacles considering the majority of his time spent in those specific cars came in a testing atmosphere. It sounds cliche, but his ability to step into any car and have immediate success is otherworldly. His 2013 Battle at the Beach performance will be remembered for Monday’s mishap, but outside of that, it was a reminder of how naturally gifted this 20-year-old kid truly is.
Derek Thorn, K&N Pro Series — Heartbreaking. Thorn drove an intelligent race, allowing Greg Pursley to have all the room he could handle on restarts during the first half of the race, setting himself and his pleasantly conserved racecar up for late charge. He was then spun, which forced him to navigate through traffic at like Frogger on expert mode, picking off positions at will. With a chance to win, the accident in Turn 2 on the final lap threw up a too high a hurdle, ending perhaps the most brilliant showing of the entire Battle. His sixth-place finish isn’t worthy of being deemed a consolation prize, but it does serve as an exclamation point following a 2012 season in which he ranked fourth in driver production.
Bryan Ortiz, K&N Pro Series — Ortiz got spun early in Tuesday’s proceedings, gained his lap back and outlasted a hornet’s nest of activity consisting of the recently spun Greg Pursley and Derek Thorn and their spinner, Cale Conley. Ortiz was intelligent enough to back out when situations, particularly that one, became excessively dicey, and put himself in position to score the best finish of the race for the Rev Racing stable. The driver who led the division in finishes inside the top half of fields (a 92.86 percent clip) in 2012 proved once again that he’ll find his way to the front by piecing together runs and outlasting his more antsy adversaries.
Michael Self, K&N Pro Series — Over the last 12 months, Self has blossomed into an above-serviceable K&N West racer whose perceived prospect stock is now on the rise. He led 27 laps in Tuesday’s feature and was in the first-place position before last-lap shenanigans relegated him to an eighth-place finish. That finish doesn’t define him, though; his full-race showing tacks onto a five-race run of that includes two wins and a runner-up finish, dating back to 2012.
Corey LaJoie, K&N Pro Series — We only caught a glimpse of what LaJoie offers as a racecar driver; after starting 12th, he had claimed third before being spun, which more or less removed him from contention. His conservation was on display and, much like how his last two seasons in K&N East panned out, it was headed for a good result.
Nate Monteith, Whelen All-American Series — The 10-race winner in 2012 had an intelligent run going until his engine expired on lap 106. Conserving equipment and running a comfortable, but still speedy pace he hovered around fifth in the running order. His night was cut short before we were able to see whether he’d conserved enough to be a race-win contender.
Lee Pulliam, Whelen All-American Series — I’m not sure whether it was the unfamiliar car or the SPEED spotlight, but last year’s NASCAR Whelen All-American Series champ looked a bit lost on the 0.4-mile oval, salvaging a seventh-place finish. For a more proper evaluation of his talent, it’s more logical to refer to his broader sample size: he scored 22 victories across 36 starts last season.
Cale Conley, K&N Pro Series — Speedy? Yes. Agressive? More so. The West Virginian got hungry during Tuesday’s feature, spinning out Greg Pursley, Derek Thorn and Corey LaJoie over the course of the event. Forcing the issue is a habit that can be eradicated with time during a driver’s development. That hasn’t happened for him just yet and a race with $20,000 on the line might not be the time in which to expect that specific aspect of maturation to occur.