موضوع چگونه من را از طریق بازرسی فنی از ماشین رفت

 
زمان گذراندن بازرسی بعدی فرا رسیده است. با به اصطلاح "مشکل" خود تنها ماندم، ابتدا شروع به جمع آوری اطلاعات کردم. معلوم شد که اگر خودرو مرتب باشد، پس با پرداخت رسید در بانک پس انداز و داشتن جعبه کمک های اولیه، کپسول آتش نشانی و علامت اضطراری، آماده معاینه فنی خودرو هستید.

گزینه دیگری نیز وجود داشت، برای پول. و با این حال، پس از فکر کردن در مورد آن، خودم تصمیم گرفتم، اگرچه باور نداشتم که این کار انجام شود. پس از جستجو در آشنایانم، مجموعه گمشده یک راننده را پیدا کردم. پس از نقشه برداری ایستگاه برای معاینه فنی و پرداخت رسیدها، با بچه ها به سمت کوپن گرامی عجله کردم. و دوستم با الهام از نیت من با من آماده شد (او همچنین مهلت قبولی در معاینه فنی را داشت).
ساعت 10 صبح رسیدم، من نفر دوم بودم. با اطمینان کامل از اینکه همه چیز مرتب است، شروع به انجام به اصطلاح معاینه می کنم. مرد با دستگاه به چراغ های جلو نگاه کرد، سپس پشت فرمان در کابین من نشست و قابلیت سرویس دهی سیستم ترمز را بررسی کرد (این زمانی است که ماشین از روی غلتک های متحرک عبور می کند و هنگام ترمز باید متوقف شوند).
در لحظه ای که او باید شروع به بازرسی جعبه کمک های اولیه و سایر تجهیزات کند، فرزندانم در حالی که در کابین هستند شروع به شیطنت و جیغ می کنند. از آنجایی که مردان به سختی می توانند فریاد کودک را تحمل کنند، فقط پرسیدند که آیا همه چیز با جعبه کمک های اولیه خوب است یا خیر. که من با مثبت و مغرور پاسخ دادم. آنها مدارک را دادند و مرا به پنجره اول دعوت کردند تا همان کوپن را بگیرم.
حالا نوبت دوستم بود. بعد از مدتی، او به سمت من می آید و می گوید که قبول نشده است. او اظهار نظری نوشت که همه چیز با ماشین خوب است، فقط جعبه کمک های اولیه و غیره استانداردها را برآورده نمی کند. با حضور در ایستگاه، ناگهان متوجه می شویم که تقریبا هر سال هنجارهای خاص خود را دارد. علامت هشدار باید اندازه مشخصی داشته باشد (چه تفاوتی ایجاد می کند، هیچ تاثیری ندارد)، به طور کلی در جعبه کمک های اولیه، لیست محتویات و کپسول آتش نشانی با مهر و موم دائما در حال تغییر است و هنوز مشخص نیست که با چه چیزی.
ما از همه مردانی که در صف بودند خواستیم که کیت این راننده بدبخت را بدهند. اما آنها تمایلی به پاسخ دادن نداشتند و هیچ بحثی وجود نداشت که به مدت 10 دقیقه جعبه کمک های اولیه و چیزهای دیگر به ما بدهند. هنگام خروج از اتاق، دوست ناامید من از یک مرد عبوری پرسید: آیا طبق نمونه جدید جعبه کمک های اولیه دارید؟ که لبخند بزرگی زد و گفت: بله، وجود دارد. آنها که شانس خود را باور نکردند، پرسیدند: آیا می توانم آن را برای 10 دقیقه از شما بگیرم؟ بله، شما می توانید، او پاسخ داد. هورا، همه بیهوده نیست. اکنون، با پذیرش یک جعبه کمک های اولیه جدید و کوچکترین من (او 2 ساله است)، دوستم رفت تا آن را نشان دهد، همه چیز همانطور که هست. به معنای واقعی کلمه پنج دقیقه بعد، او جعبه کمک های اولیه را به ناجی ما و به من ناجی من برمی گرداند. به او پاسخ داده شد: زن چرا بلافاصله نگفتی که بچه داری؟ و آنها حتی به موجودی ارائه شده نگاه نکردند. به این ترتیب ما کوپن بازرسی فنی را به دست آوردیم.
پول بپردازید یا خودتان آن را مرور کنید؟ دو سال بعد، همین سوال را از خودم خواهم پرسید. اما بچه ها در حال حاضر بزرگ می شوند و شما نباید به شانس امیدوار باشید. بهتر است اجازه دهید مردان این کار را انجام دهند. و دفعه بعد به من خواهند گفت: عشق من، بگذار همه کارها را خودم انجام دهم.