Ален Просты аб праекце Prost Grand Prix

Год таму чатырохразовы чэмпіён свету Ален Просты ў эксклюзіўным інтэрв'ю так успамінаў аб розных этапах сваёй кар'еры ў Формуле 1: «Як гоншчык я дасягнуў усяго, аб чым марыў. Мне не аб чым шкадаваць, бо ўсе гонкі выйграць немагчыма. Але, вядома, ніколі не забуду, як я быў уладальнікам каманды Prost Grand Prix. Праблемы, з якімі я сутыкнуўся, не мелі дачынення да спорту. Я адчуваў пастаянны жорсткі прэсінг, у нас былі рознага роду складанасці, перш за ўсе фінансавыя, – так што я зусім не сумую па тых часах».
У лютаўскім нумары часопіса F1 Racing Просты больш падрабязна распавёў аб тым перыядзе, продолжавшемся пяць гадоў, з 1997-га па 2001-ы: «Займацца гэтым я не хацеў. Я ведаў, што ў Францыі нам будзе вельмі-вельмі складана, аднак палітычная сітуацыя складвалася так, што мне давялося ўзяцца за гэты праект. Зрэшты, калі ўлічыць усе аспекты, думаю, мы адпрацавалі не так ужо дрэнна, асабліва калі ўспомніць нашы адносіны з Peugeot (з 1998-га па 2000-ы на машынах Prost стаялі маторы Peugeot): адносіны былі няважныя, бо гэтая кампанія наогул не збіралася ўкладваць свае грошы...
Не хачу ўдавацца ў дэталі, але мы плацілі за рухавікі $28 млн., а праз год гэтая сума павінна была ўзрасці да $32 млн. Успомніце, што здарылася з Brabham, c Jaguar і іншымі камандамі; паглядзіце, што робіцца ў Францыі сёння: што можна зрабіць у такой сітуацыі?
І ўсе-ткі, гэта было нядрэнна. На самай справе, той вопыт апынуўся па-свойму карысным. Адзінае, аб чым я шкадую: мне здаецца, нам патрэбен быў яшчэ адзін год, і тады мы б даказалі, што каманда магла дамагчыся большага. Але было вельмі цяжка шукаць грошы, каб працягнуць выступаць у Формуле 1.
І я быў рады, калі ўсё гэта скончылася: у тыя часы мой тэлефон быў пастаянна распалены, я ад'язджаў з працы ўжо ноччу, не раней адзінаццаці... З людзьмі, якія хацелі набыць нашу каманду, звязана некалькі неверагодных гісторый, і калі-небудзь я напішу пра гэта кнігу».