حکایت معروفی را که با کلمات به پایان می رسد به یاد می آورد: آبجو؟ سرد? توي بيابان؟ -سراب ! آن ها توسط یک عرب بدوی تشنه سوار بر شتر در بیابان تلفظ می شوند. بنابراین، این حکایت دیگر ربطی ندارد.