Thread: Bel′giâ'99: Druga próba ·

Bel′giâ'99: Druga próba ·

Wyścig #642: 29 sierpnia 1999 roku. Grand Prix Belgii. Spa
Polak	Mika Häkkinen (McLaren MP4-14) - 1. 50,329 (227,363 km/h)
Najlepsze okr.	Mika Häkkinen (McLaren MP4-14) - 1. 53,955 (220,128 km/h)
Zwycięzca	David Coulthard (McLaren MP4-14) - 1:25. 43,057 (214,595 km/h)

Wyjątki, jak wiadomo, tematów i dobre, co po raz kolejny potwierdza regułę. Grand prix Belgii w 1999 roku stał się właśnie takim wyjątkiem. Na torze, gdzie walka tradycyjnie składa się ostro do przewidzenia, w tym sezonie kibice na trybunach z trudem znaleźli jakąś intrygę, aby nie wybrać się do pobliskiego namiotu na piwo i копчеными pieczeniem kiełbasek.

Kierowcy McLarena Mika Hakkinen i David Coulthard rozpoczął z pierwszego rzędu, ale Finn tylko szarpnął samochód z miejsca przed sygnalizacją świetlną. Miał wobec nacisk na hamulec, znowu się sprzęgła, a to ułamek sekundy, który musiał być przeznaczane na te operacje i postanowił wynik wyścigu. David jest znacznie lepiej gotowy do wyjścia sygnału i udało się nadrobić zaległości z kolega z zespołu, aby rozproszyć się pierwszy zakręt.

Pozycje były prawie identyczne, kierowcy Mclarena jednocześnie naciśniesz na hamulec i ich maszyny stały się zbliżać. W tym sezonie Хаккинена i Култхарда już była awaria w Austrii, dlatego wydarzenia mogły przyjąć najbardziej poważny obrót. W końcu doszło do kontaktu, ale nie zbyt twardego, a David był w stanie wyjść do przodu.

Mika na początku prowadzonej działa kolega, ale po dziesięć okrążeń i spadła znacznie w pit stopów na kolanach zatrzymany za Ralf Schumacher z Williams. Po tym szansę konkurować z kolega z zespołu odszedł, i obecny mistrz świata, zdając sobie sprawę, więc spadła tempo, że zespół Most nawet pokazał znak kliknij!.

Drugie stanowisko Hakkinen zachowywane bez trudności i rzeczywiście, wszystkie z pięciu najlepszych na mecie okazało się dokładnie taki sam jak na do czerwonej wody na pierwszym okrążeniu. Heinz-Harald Frencen po raz kolejny udowodnił swoje doskonałe formie, wygrywając na podium, a nowy lider Ferrari Eddie Irvine, który przyszedł do lidera klasyfikacji ogólnej Spa, zajął czwarte miejsce.

Североирландцу mógłby chyba utrudnić życie wspomniany już Schumacher (jedyny z grupy liderów, kto spędził wyścig z jednym pit stopem, a nie z dwoma), ale w chwili wyjazdu z boksów Ralph wyprzedził drugi kierowca Скудерии Miki Salo, po czym starannie wykonał zadanie obejmuje lidera zespołu od niepotrzebnego ryzyka.

Jak powiedział po zakończeniu Ron Dennis, wyrażający wspólnym widoku: świetny wynik dla nas, ale bardzo nudne wyścigu wszyscy.

Ciekawe. . .

Dwa poprzednie mistrz świata otrzymała Grand Prix Belgii własną, choć mały, okazje do radości. Damon Hill prowadził jego Jordan do końca szóstego: jak się okazało, byli Brytyjczyk ostatni w karierze punkty (tylko osiem lat było 360). I Jacques Villeneuve, zadowolony, na drugi dzień w poważnych bałagan w czerwonej wodzie, był w stanie zakończyć wyścig 15-m. pilot BAR to okazało się ich pierwszy okazję zobaczyć mety od początku sezonu!

Druga próba Alessandro Дзанарди



Ósmy z regionalną wyścig zakończył Alex Дзанарди. Pilot Wiilliams długo trzymał się w pierwszej szóstce, w pewnym momencie podniósł się nawet do czwartej pozycji, ale w końcu znowu, który to już raz z rzędu, nie był w stanie zdobyć punktów. Dorobek tradycji итальянцу nie udało się złamać, aż do zakończenia mistrzostw.

Historia Alessandro Дзанарди, człowieka nieograniczonego odwagi, паралимпийского mistrza i dwukrotnego zwycięzcy serii CART, zasługuje na osobny i обстоятельного opowiadania, my zatrzymamy się tylko na jednym jej odcinku, który w cudowny sposób, wychodzi z ogólnej конвы. Na koncertach Дзанарди za Williams w 1999 roku.

Do tego czasu zdążył już strzelić bramki w klasach młodzieżowych, zostać wicemistrzem Formuły 3000 w ciągu trzech lat występował w F1 za Jordan, Minardi i Lotus, a nawet zajął szóste miejsce w Grand prix Brazylii 1993 roku, po czym przeniósł się do Ameryki. Pierwsze pół roku w serii CART u włocha dosłownie wszystko валилось z rąk, ale potem разогнался tak, że dwa razy z rzędu zacząć planować bił wszystkich lokalnych gwiazd.

Oczywiście, to dodało karierze nowy impuls i już w 1997 roku do Алексу zaczęły napływać propozycje z паддока F1 (podobno im interesowali się nawet rodacy z Ferrari). Po przestudiowaniu wszystkich opcji i zawodnik zdecydował się podpisać kontrakt z Williams. Wydawało się, myśleć tu było po prostu nie ma o czym: u Franka Williamsa były w połowie lat 90-tych najlepsze maszyny, które przyniosły już kilku pilotów (w tym Damona Hilla, którego Дзанарди łatwo переигрывал w Ф3000) mistrzostwo.

Ale w tym przypadku kieruje jedno zastrzeżenie: powrót do Formuły 1 włoch mógł dopiero w 1999-m. Oczywiste jest, że za półtora roku mogło się zdarzyć wszystko, ale, jak mówił Alessandro, Williams raczej nie zmieni się to do obozu z zewnątrz. Strony uderzył z rąk do rąk.

W rzeczywistości, zmiany były dość wymierne i nosili znak minus jest geniusz poszedł powietrza Adrian Newey i mechaniki Renault postanowili zlikwidować program w F1. Już w 1998 roku drużyna nie zdobyła ani jednego zwycięstwa. Trzecie miejsce w klasyfikacji konstruktorów z zoomem (!) zaległości w okularach od mistrzów z McLaren wyglądał już tak atrakcyjnie. Ale rekolekcje Дзанарди nie jest przyzwyczajony.

Otrzymał możliwość pierwszym wyprowadzić na testową trasę czerwono-białą Williams FW21, zespół aktywnie przygotowuje się do sezonu, jednak w pierwszych Grand prix techniczne problemy są jeszcze tacy, którzy dużo bólu głowy. I w Australii, i w Brazylii kierowca stracił dużo czasu podczas treningu, startował z połowy drugiego dziesiątka nie udało mi się dotrzeć do mety z powodu awarii maszyny. W Sao Paulo jego, a ponadto został ukarany grzywną do 5 000 dolarów za przekroczenie prędkości w alei serwisowej.

Interes zaczynał się rozkręcać Imola, gdzie Sandro pokazał w kwalifikacjach dziesiąty wynik. Ale na początku przestała działać elektronika, i choć pilot następnie zagrał kilka pozycji, w końcówce wyścigu znalazł się dopiero na siódmym (w tym czasie punkty pobierać tylko w pierwszej szóstce). Dodatkowo, na dwa okrążenia do mety Дзанарди odpadł, spadł na oliwie z powiodło silnika Stewart Johnny Херберта.

W Monako zawodnik po raz pierwszy przed drużyny w eliminacjach, jednak po kilkanaście okrążeń mocowanie siedzenia. Na torze, gdzie każda nieścisłość w pilot zapowiada wypadku, nasze małe kapsułki w kokpicie wywołało szereg błędów, i do końca włoski tylko dostał ósmy. Była to jego pierwsza podróż sezon pod mety.

W Hiszpanii w pit stopie, odmówiła skrzynia, w Kanadzie, gdzie Alessandro zagrał cztery miejsca na starcie, podsumowali hamulce, отбросившие zawodnika na ostatniej pozycji. Starając się odegrać, on spowodował wypadku. Francuska wyścig odbył się w deszczu, i po przejechaniu przez głęboką kałuży ta działalność ustała silnik.

Tylko na brytyjskim Grand prix, ósmym etapie sezonu, okazało się po raz pierwszy obejść się bez przygód. Ale od samego początku weekendu inżynierom nie udało się znaleźć odpowiednich ustawień, dlatego wynik jest dość skromny-13 miejsce na starcie i z 11. na mecie.

W Austrii na samochodzie zepsuło się radio, a Акекс tak podekscytowany walką z Pedro Диницем, że zapomniał o pit-stop i spalił wszystkie paliwa do kropli. Krok w Hockenheim został oznaczony kolejnym grzywny za przekroczenie prędkości i likwidacja różnicy, ten sam problem przeszkodziła kierowcy dojechać do mety i na Węgrzech.

Wizyta w Spa, wydawało się, miał położyć kres czarnym pasku: taktyka z jednym pit stopem pozwoliła Дзанарди, стартовавшему ósmy, liczyć na pierwsze w tym sezonie punkty. Ale podczas tankowania na czyjeś przypadek w zbiornik wypełnione jedynie połowę wymaganej ilości paliwa. Musiałem jechać do boksów ponownie. Rezultatem była dopiero ósma pozycja startowa.

Domowy Grand prix włoch na Monzy zaczynał czwartym. Po dwie pozycje na starcie i od razu tracąc jedną z nich, będzie pewnie trzymał się na trzeciej pozycji, gdy po półtora kilkadziesiąt okrążeń, jadąc wzdłuż wraku od obcej wypadku uszkodził dno swego Williams. Aerodynamika нарушилась, a na długich prostych Аутодромо Nazionale miało to najbardziej smutne konsekwencje. Wygrać udało się tylko siódme miejsce.

18-ja pozycję wyjściową na Nürburgring stał się najgorszym w sezonie. Pilot winyl kwalifikujących się do ruchu, a na starcie, świetnie рванув z miejsca, w pierwszym zakręcie musiał gwałtownie hamować, unikając luzie przed nim maszyn. Wynikiem znów stała się ostatnia pozycja i zderzenie z Pedro de la Rosą podczas próby zemsty.

Wizyta w dalekiej Malezji powstał i został uszkodzony w толчее pierwszej rundy колесным dyskiem, wylotem na trawnik pod finisz i tylko 10-m uzyskany miejscem. Teraz spróbować przynajmniej powtórzyć najlepszy w karierze wynik (to jest szóste miejsce w Grand prix Brazylii 1993 roku za kierownicą Lotus) Дзанарди mógł jedynie na Suzuce.

Co poszło nie tak w 1999 roku? Sprawa, jak to zwykle bywa, nie ograniczało się jedynym czynnikiem. Po pierwsze, powstało zmęczenie od kilku bardzo emocjonujących sezonów, po drugie, po lekkiej atmosfery krajów wyścigów Alex czuł się zbyt było napięte w pełnym kompleksów padoku Grand prix. W CART był mistrzem późniejszych hamowania, ale to jest bardziej skuteczne hamulce, F1 сводили ten atut na nie. Wreszcie, opony z rowkami też nie jest najlepszy sposób пододили stylu włocha. . .

W Japonii, wyprzedzając siedem maszyn w trakcie pierwszej rundy, Дзанарди natychmiast zszedł z powodu awarii электросистемы silnika. Pomimo trzyletni kontrakt, z Williams postanowił przerwać stosunki za obopólną zgodą. Kierowca zapłacił 4 miliony dolarów odszkodowania. I to chyba był jedyny miły dla niego moment w tym sezonie.

Inny kierowca Williams-Ralf Schumacher, w tych samych 16 wyścigach mistrzostw mogłem 11 razy ukończyć wyścig w pierwszej piątce i trzy razy był na podium, вкллючая drugie miejsce w Monzy.