De ideale weg wordt een gebroken primer met Brody - wat kan er beter te controleren SUV?. .
Turbodiesel Hover H5 op de bestemming - Kaap Duits, dat bekend staat als het noordelijkste punt van het Europese deel van RuslandDe turbodiesel Hover H5 is nog maar net begonnen met de verkoop in Rusland, maar de belangstelling ervoor is begrijpelijkerwijs groot. Onder de motorkap bevindt zich een tweeliter motor met een turbine met variabele geometrie die 150 pk en 300 Nm ontwikkelt. De enige versnellingsbak die momenteel beschikbaar is voor dieselauto's is een vijftrapsautomaat (volgens voorlopige informatie zal in de nabije toekomst een handgeschakelde versnellingsbak beschikbaar zijn). De mogelijkheid om de vooras aan te sluiten, waardoor de auto strikt vierwielaandrijving heeft, is behouden gebleven, maar de diesel H5 heeft geen reductietandwiel (in tegenstelling tot versies met benzinemotoren). Tegelijkertijd kan de enige uitrusting niet anders dan rijk worden genoemd: lederen interieur, elektrische bestuurdersstoel en verwarmde voorstoelen, klimaatregeling en een geavanceerd multimediasysteem (met een USB-poort en Bluetooth-technologie), dat kan worden bediend met knoppen op het multifunctionele stuurwiel... Kortom, er is geen reden om niet op reis te gaan. De basisprijs van de Great Wall Hover H5 turbodiesel is 835.000 roebelDe federale snelweg M18 heeft traditioneel een officiële eigennaam - "Kola". Automobilisten in St. Petersburg en Moskou noemen deze weg "Murmanka", en in Karelië is het "Moermansk" of "St. Petersburg" - afhankelijk van in welke richting je gaat. En bijna niemand herinnert zich het dorp Borisoglebsky, gelegen aan de rand van de regio Moermansk, vlakbij de grens met Noorwegen. Maar officieel houdt de M18 daar op. Bovendien ziet het tweehonderd kilometer lange gedeelte van Moermansk naar de grens er misschien uit als een vreemd en onnodig "aanhangsel" op de kaart - maar in termen van de kwaliteit van het oppervlak is dit nu bijna het beste deel van de hele "achttiende" route. Informatie over het ongeval is gedupliceerd in het Noors (op zijn beurt zijn sommige borden in de grensgebieden van Noorwegen gedupliceerd in het Russisch)Het begint met de belangrijkste transportattractie van Moermansk - een nieuwe (vijf jaar geleden geopende) brug over de Kola-baai. Met een lengte van twee en een halve kilometer was deze brug enige tijd de langste van de bruggen buiten de poolcirkel. Inwoners van Moermansk waarderen de brug echter niet vanwege het record, maar omdat je aan de andere kant van de baai kunt komen en de oude, smalle en betreurenswaardige brug in de stad Kola kunt omzeilen (onderweg waar je ook een omweg van enkele kilometers moest maken). Bovendien wachten automobilisten al twaalf jaar op zo'n kans - zo lang liep de bouw vertraging op. Zo ziet bijna het hele deel van de M18 van Moermansk tot de grens met Noorwegen eruit - met uitzondering van een klein stukje bij de stad PechengaGrootschalige reparaties van het M18-gedeelte tussen Moermansk en de grensovergang Borisoglebsky/Turkskug werden in twee jaar tijd veel sneller uitgevoerd. Nu kunnen deze tweehonderd kilometer zonder veel avontuur en problemen worden overwonnen, zelfs in een supercar als de Porsche 911. Op het grootste deel van het traject zijn er niet alleen geen naden of putten - maar zelfs "vertakte" longitudinale scheuren, die als eerste op de weg verschijnen en de meest onschadelijke onregelmatigheden zijn. Tegelijkertijd zijn er bijna geen vrachtwagens op de weg, stationaire camera's "die achterin schieten" zijn gemarkeerd met speciale waarschuwingsborden en de controleposten en witte en blauwe auto's met knipperlichten behoren in de regel niet tot de verkeerspolitie, maar tot de VAI - de militaire verkeerspolitie, die niet geïnteresseerd is in burgerchauffeurs. Voeg de pittoreske noordelijke landschappen eromheen toe - en de weg, die in vloeiende bochten naar lage heuvels stijgt en vervolgens van daaruit afdaalt naar de valleien, kan gerust worden gerangschikt als een van de beste in Rusland. Reizigers zullen blij zijn met het feit dat verwarmde spiegels en voorstoelen standaard zijn inbegrepen in de turbodiesel Hover H5De diesel Hover H5 met een automatische transmissie is goed: hij zwaait niet en schrikt niet met sterke rollen in bochten, waardoor je een vrij hoge snelheid kunt aanhouden, wordt niet moe van geluiden - en de bestuurder voelt zich onverwacht comfortabel in de uiterlijk "platte" stoelen. Vanuit het oogpunt van ergonomie is alles bij de hand en grote spiegels zorgen voor goed zicht - kortom, op lange afstanden is het onwaarschijnlijk dat de H5 zijn rijders zal vermoeien. Misschien wordt het maximale plezier van de dieselversie gegeven aan degenen die geen haast hebben en de voorkeur geven aan gelijkmatig rijden met een veilige snelheid boven actief rijden met risicovol inhalen. De instellingen van de motor en automaat zijn op de een of andere manier niet bevorderlijk om het gaspedaal nog een keer aan te raken. Het is bijvoorbeeld op de een of andere manier onmogelijk om soepel te accelereren bij het rijden met een snelheid van 60-80 km/u: je drukt het pedaal zachtjes in - je wacht niet op de verwachte soepele acceleratie, je drukt tot het einde - met een duw (en een behoorlijke vertraging) schakelt de versnellingsbak terug en de acceleratie blijkt onverwacht scherp te zijn. Wegen die op rotsachtige grond zijn aangelegd, vormen geen serieus obstakel voor de Hover H5 en laten u genieten van de soepelheid van de ritEen van de iconische punten op de Kola is Kaap Nemetsky op het schiereiland Rybachy. De status van het noordelijkste punt van het Europese deel van Rusland trekt hier diegenen aan die willen "inchecken" aan het einde van de aarde of zich in een "dode zone" bevinden waar mobiele telefoons niet worden betrapt. Het gaat echter niet alleen om de afgelegen ligging van de bewoonde wereld, maar ook om de adembenemende landschappen die reizigers begeleiden vanaf de afrit van de M18 in het gebied van de brug over de Titovka-rivier. De meest pittoreske uitzichten openen zich wanneer de weg voor de ingang van het schiereiland Sredny over de Musta-Tunturi-bergkam loopt: toendra met mos van fantastische tinten, rotspartijen en individuele rotsblokken die overal verspreid liggen, en op de achtergrond - de baaien en baaien van de Barentszzee die ver zichtbaar zijn. Bovendien is al dit moois met de auto te bereiken: door de vele kuilen en geulen op de onverharde weg zal de snelheid laag zijn en zal het rijplezier twijfelachtig zijn, maar toch is dit deel van de weg redelijk begaanbaar. Maar op het schiereiland Rybachy zelf, zelfs in het droogste seizoen, moet je doorwaadbare plaatsen overwinnen, dus de weg daarheen is alleen open voor auto's met een behoorlijke bodemvrijheid. De stroomversnellingen waarover deze brug wordt gegooid, hebben een niet-standaard naam voor het Russische noorden - Cleopatra's TearsOp de onverharde weg is de H5 in zijn element: de ophanging werkt meer dan fatsoenlijk en biedt de bestuurder en passagiers voldoende comfort. Als het niet lukt om er tussen kuilen en geulen in te rijden, zal het vol vertrouwen de klap opvangen en alleen in de meest uitzonderlijke gevallen werken voor een uitbraak. De enige "braam" is het reeds genoemde probleem met een soepele acceleratie. Als je een vlak gebied ziet, druk je op het gaspedaal - maar terwijl de versnellingsbak terugschakelt, totdat de motor op snelheid komt, is er al een nieuwe kuil in de toekomst. En soms moet je er vanuit het hart voor remmen, omdat de acceleratie te snel bleek te zijn. U kunt overschakelen naar de handmatige modus, waarin de rit comfortabeler is, maar hier is de aard van de motor zelf van invloed. Het "leeft" in een vrij smal bereik tussen 2.000 en 4.000 omwentelingen, waar het niet altijd mogelijk is om de toerentellernaald vast te houden tijdens het rijden op een onverharde weg. Als je in de automatische modus wacht tot de versnellingsbak reageert, kijk je in de handmatige modus verlangend naar de pijl, die op de een of andere manier langzaam omhoog kruipt vanaf de markering van 1.500 omwentelingen. Maar het stuur, dat voor iemand misschien te licht lijkt bij het rijden op asfalt, lijkt nu ideaal: als het zwaarder was, zou het rijden op een kapotte onverharde weg veel vermoeiender zijn - en met deze instellingen word je zelfs na een paar uur non-stop rijden op hobbels niet moe. De Hover H5 overwint de doorwaadbare plaatsen die hij onderweg tegenkomt met veel vertrouwen, zonder tekenen van kwalen te vertonen na het bereiken van het droge. Het begin en einde van de pas over de Musta-Tunturi-bergkam worden gemarkeerd door twee beekjes, waarvan de ene Nuchter wordt genoemd en de andere - DronkenSamenvattend kunnen we zeggen dat het rijgedrag en het comfort van de Hover H5 ons in staat stellen hem aan te bevelen voor lange reizen en vele uren reizen. En als reizigers geen haast hebben en liever genieten van de omringende landschappen, in plaats van iedereen die ze onderweg tegenkomen in te halen en in te halen, dan is de Hover H5 een zeer waardige kanshebber voor de rol van reisgenoot. P.S. Onze reis met auto's van de Grote Muur bleef niet beperkt tot het schiereiland Kola en werd voortgezet in Noord-Noorwegen, op de wegen waarvan we achter het stuur van andere auto's van dit Chinese merk reden. Lees over de bezienswaardigheden van de regio, verkeerskenmerken en natuurlijk over de auto's van de Grote Muur zelf in ons volgende materiaal op de website. De Great Wall Hover H5 turbodiesel wordt standaard geleverd met 17 inch lichtmetalen velgen (en een full-size reservewiel) Great Wall Hover H5 turbodiesel op het schiereiland KolaGreat Wall H5 turbodieselGreat Wall Hover op het schiereiland KolaGreat Wall H5 turbodieselGreat Wall Hover op het schiereiland KolaDe Great Wall Hover H5 turbodiesel op het schiereiland KolaGreat Wall H5 turbodiesel op het schiereiland KolaInformatie over ongevallen gedupliceerd in het Noors (op zijn beurt zijn sommige borden in de grensgebieden van Noorwegen gedupliceerd in het Russisch)Turbodiesel Great Wall H5 op het Kola-schiereilandTurbodiesel Great Wall H5 op het Kola-schiereiland