30 jaar geleden, op 23 juni 1991, werd de Mazda-787B-auto eerste in de 24-uursrace in het Franse Le Mans. Dit was de eerste en enige keer dat een auto van een Japans merk deze prestigieuze wedstrijd had gewonnen. Mazda-787B is de winnaar van de 24 uur van Le Mans in 1991 (bemanning Weidler/Herbert/Gachot). De auto is geprepareerd volgens Groep C. Voor de Japanners was zo'n overwinning in principe belangrijk, aangezien Mazda op dat moment actief de Europese markt veroverde met het 323-model, de voorloper van de huidige Mazda 3. Duitse autotijdschriften hebben herhaaldelijk prijzen toegekend aan de Japanse compacte auto voor betrouwbaarheid en winstgevendheid. Het debuut van de 787 auto's tijdens de 24 uur van Le Mans in 1990 eindigde echter in de pensionering van twee van de drie auto's vanwege oververhittingsproblemen met de krachtbron (een 4-delige roterende zuigermotor). En de derde Mazda-787 eindigde slechts op de 20e plaats. De motor van de Mazda-787B model R26B had vier secties met elk een cilinderinhoud van 0,654 cc (in totaal 2622 cc). De elektronisch geregelde injectie werd verzorgd door Nippon Denso. Elke sectie had drie bougies. Afhankelijk van de belasting kan het inlaatspruitstuk van lengte veranderen (bij lage snelheden - lang, bij hoog - kort). De motor produceerde 700 pk bij 9000 tpm, maar de prestaties van het prototype waren aanzienlijk hoger - 930 pk bij 10500 tpm. Tijdens de 59e 24 uur van Le Mans in 1991 bracht het bedrijf verbeterde 787B-auto's mee. Ze werden geleid door "vliegende" bemanningen bestaande uit Pierre Dudon, Takashi Yorino, Yujiro Terada (autonummer 56), Vollmer Weidler, Johnny Herbert, Bertrand Gachot (nummer 55) en Maurizio Sandro Sala, Stefan Johanssen, Dave Kennedy (nummer 18). De No18 had een lagere verhouding van het hoofdpaar, waardoor het brandstof kon besparen. De snelheid was echter een paar tientallen km/u lager. De meeste coureurs hadden uitgebreide ervaring in het All Japan Sport Prototype Championship (AJSPC) en het World Sports Car Championship (WSC). Ondanks het feit dat de startposities van het team nadelig waren (19e, 23e en 30e positie), slaagde de nr. 55 erin om in de buurt te komen van drie door Sauber ontworpen Mercedes-Benz C-11's (waarvan een van de vervangende coureurs Michael Schumacher was). Mercedes bleek een zwakke tegenstander: de een viel uit door problemen met de versnellingsbak, de ander ook door storingen. In het 22e uur van de race nam een Mazda 787B-auto met Herbert aan het stuur de leiding. Hij weigerde zelfs om op het afgesproken uur de cockpit te verlaten om het tempo hoog te houden. Hij werd eerste, met 362 ronden en 4932,2 km teruggespoeld. Winnende auto in het 24 uur van Le Mans Museum Het jaar daarop verbood de Fédération Internationale de l'Automobile (FIA) het gebruik van roterende zuigermotoren in sportprototyperaces. De overwinning van de 787B in 1991 was dus ook de enige overwinning in de geschiedenis van Le Mans voor een auto met roterende zuigers.