Stepan Semenov-tolk-gelijktijdige interpreter van de Franse taal, de directeur van het centrum Francophone Studies aan de diplomatieke academie van het Russische Ministerie van buitenlandse zaken, lid van de Internationale Unie van journalisten. Reist veel, met inbegrip van een motorfiets vanwege de aard van het werk. Op één zo'n reis op het Afrikaanse continent besloot Stepan te vertellen van de lezers van Motonews. ru.

Een paar dagen geleden we het eerste deel van het verhaal publiceerden, "Night Flight van de kever, of opmerking de vertaler", vandaag presenteren we uw aandacht de voortzetting van dit fascinerende geschiedenis die hebben plaatsgevonden met een Russische journaliste.

Het AIR France vliegtuig uit Parijs komt op bezoek Kinshasa eenmaal per week. Salon, strak gevulde vol mensen met niet-Europese huidskleur. Veel mannen in bruin lederen hoeden. Vrouwen in heldere jurken zijn verspreid in de ruimte en is verrassend stil. Franse bedienden van de vlucht van Romeinse legionairs. Van de pale-faced alleen onze delegatie zo een oudere Belgische met een vlek op het gezicht, niet te laten uit de handen van jonge Afrikaanse vrouwen lederen riem riem. Whiskey eindigde bijna onmiddellijk, maar acht uur hebben gevlogen onopgemerkt. Zo vond ik mezelf in deze Afrika voor de eerste keer.

Economisch Forum in Kinshasa is voltooid. Dergelijke op hoog niveau conferentie werd gehouden in het land voor de eerste keer en dook in zijn baan een groot aantal belanghebbenden. De Russische delegatie zijn vertegenwoordigers van grote ondernemingen en industriële bedrijven, met onverholen plezier begon het laatste deel van het evenement: receptie voor gasten en deelnemers, uitgevoerd bij de Villa "Ma Campagne", gelegen op een hoge heuvel, weg van de onbeheerde en lawaaierige menselijke stroomt, het centrale deel van de stad.

Barbecue kip stukken en de krokodil vlees siste. Meisjes zonder nationale kostuums speels obmahivali fuming eetwaren palm verlaat. Vertegenwoordigers van lokale elites met langzaam op de veranda met een glas in de hand uitgenodigd. Hun gezichten scheen zoals olie. In de takken van een Palm tree gemalen hun papegaaien. De chef-kok verscheen altijd plotseling, comfort en sereniteit uitstralen. Alsof dit niet de expeditie in het centrum van Afrika en Genève vergaderingen zonder banden was. Presenteren, nauwelijks stoppen om te knabbelen op, een strakke ring gevormd.
De Chief "Nu we toast en een paar perevedeš′ op de luchthaven, de weg moeilijk is, zullen we een kolom verplaatsen" besteld en hief een glas. Luchthaven Kinshasa was 30 km bezaaid met gebroken bakstenen en trash poluasfal′tovoj road, overschrijding van de criminogenic gebieden van de buitenwijk. Onze paspoorten en bagage werden verzonden naar het douanekantoor in de ochtend voor het vervullen van alle formaliteiten. Aan de poorten op de gedeukt Jeep al zat en nibbled noten perepoâsannaâ laat vliegen met een groep van mannen in militaire uniformen voor onze escorts.

Een konvooi van drie SUV's en voertuigen met bescherming we langzaam door de stadsstraten. De nieuwste verplaatsen bujvolopodobnyj Nissan Patrouilleren 90-ies, in de ingewanden van de I, de medewerker van bedrijf een Fransman Raymond en onze chauffeur vader Jean. Opgemerkt moet worden dat de stekkers in Kinshasa slechts kunnen worden vergeleken met Moskou, terwijl voertuigen in de hoofdstad van Congo. Het is allemaal in de immateriële chaos, de charme van de dag en nacht op de wegen. Het al langzaam verkeer op elk gewenst moment kan worden geschorst door een vastgelopen truck zonder de kap en cabine, bespreken de incident honderden mensen sloot zich aan bij een rouwstoet voor het evenement. Gonâûŝie en de tegenovergestelde diagonale motorrijders te volgorde kan niet toevoegen.
De duisternis was plotseling gehuld de stad, zoals een zwarte deken. Op een bepaald punt, onze chauffeur, blijkbaar afgeleid en omgezet in een smalle rijstrook. Zoals later legde hij uit, hij gewoon moe van sjokkende in de staart, en hij besloot om in te halen het konvooi in een zijstraat. Maar vader Jean een beetje verward. Geen zijstraten in dit deel van de stad nooit om te spreken van. Lane wijn links in de darmen van het neosveŝennogo kwartaal. Leven woedde zelfs sterker dan op de centrale snelweg. In ijzer had vaten gestaan in vlammen, onheilspellend rapportage vergelijkbaar met de grote dozen. Geen glas in de ramen, zoals in Poppentheater, verscheen en verdween silhouetten van mensen en dieren. Onze Nissan spreiden langs op loopafstand tempo. Na een tijdje het vertraagd het verkeer en gestopt. Er, in het midden van de weg, dogoral auto, rond welke karkas, als in een dans, waren gooien zwarte schaduwen. Zoals later bleek, was dit dans. Dansen ter ere van dure wit, durfde voor een bezoek aan het grondgebied. Genieten van folklore tijd-frame van onze machines is al kloppen op het venster keek opgewonden en onvriendelijke persoon. De machine van alle kanten oblepila kloppend massa van menselijke lichamen. Ik had geen tijd om te vragen de paus Jean wat er is gebeurd, ja het zou en had geen tijd om te antwoorden me-tientallen van handen het al getrokken door het raam kant. Op de stoel van de bestuurder werd overgelaten alleen zijn groene laarzen. Raymond, blijkbaar onthouden code witte man, eervol opende de doos en vroeg. Hij reageerde snel en zeer luid. De essentie van het antwoord was dat we net boven de toegestane snelheid zijn, het zwangere meisje neergeschoten en probeerde te ontsnappen. Wij zal worden beoordeeld door de lokale wetgeving op de plaats delict. Op de voorruit was een spin raspolzalis′ spleet-it geslagen met ijzeren pijpen. Vader Jean verschijnt ook in de plotseling zo gegaan. Twee mannen hield hem voor de rug van de handen, pick-up en de derde door het haar.
"Zal moeten wachten een beetje, schaapachtig aangekondigd dat het, om te wachten voor lokale overheden en het probleem op te lossen." Ik gooide de klok kijken voordat vertrek in Parijs bleef een en een half uur. Het lijkt erop dat we zijn te laat.
Bagage deur zwaaide open met een knip van onze machines. De stromende strangling Golf van vochtige lucht. Direct contact met de externe omgeving waren we gescheiden alleen door dozen van whisky, een stapel van navalennye in de kofferbak. En plotseling, de beweging rondom het voertuig heeft worden uitgeput. Het was ongelooflijk! Alsof een onzichtbaar dirigent in één beweging woedt in creatieve extase gestopt. Uit de duisternis een omvangrijk man in zwarte glazen. Zijn borst bedekt met metalen ketting met dikke sluitringen.
In complete stilte omgeven de menigte de vreemdeling een ondoordringbare ring. De VS lijkt te zijn gewoon vergeten. Er was geen tijd om na te denken. Lot ons een kans heeft gegeven, en ik hoorde als het horloges al graaf van onze tijd.
Man in glazen zeggen iets, alle luisterde met ingehouden adem. Openen van de deur aan de andere kant, ik vypihnul Raymond en zelf om pop out op de weg. We zijn gezegend deze kant van de straat was bezaaid met vuilnis ravijn. In een minuut waren we op sommige struiken. Apen met gezichten van dronken babes schreeuwende iets we wakker van stekelig takken. Springen naar een nabijgelegen Lane, realiseerde ik me dat Raymond was verloren in de vegetatie. Maar iets vertelde dat hij is dicht bij. Waar te gaan volgende, ik had geen idee. Uit de verstikkende hitte om de huid te verwijderen. De straat was verlaten, de enige groep van tieners grelas′ van brandende autobanden. Een van hen hield in zijn hand een witte Motorhelm. Volgende werden in de rotzooi motorfietsen. "Wie is hier?" riep ik het eerste ding dat kwam voor de geest.
Forward 16 jaar oude man kwam op de voorgrond.
"Ik heb aan, enkel snel, ik betaal!" de jonge man onmiddellijk mij wordt geïdentificeerd als een interesse klant. "de 100 dollar," hij zei, het glimlachen en zonder te wachten voor mijn antwoord, uitgerold vergelijkbaar met een sprinkhaan. Een kleine benzine tank en zadel motika waren bedekt met vacht van elk dier, maar ik erin geslaagd om krachtige schokdempers en zubastuû rubber. -"Nu ben je mijn vriend, hem ook in de luchthaven!"-"100 dollar en neem het achter je," kwam het antwoord.
In een minuut heb we al geript een vochtige nacht. Motor Mota vrolijk určal, toe te voegen bass nota's van een geperforeerde uitlaat. Voor de laatste keer hoorde ik de meer aangename soundtrack voor mijn hart. Ik had zelf al ingevoerd om de cabine en een stewardess met een glas champagne. Plotseling, na het ontstaan van de pit, de motorfiets reed op de verlichte concrete pad en gestopt. Enkele tekenen, vond ik dat het was gelegen in het midden van de woestijn vlaktes van het benzinestation. In de buurt van de grond in dichte grassen oranje vrachtwagen lag op zijn kant. Ergens ver rommelde drums.

"Liep uit benzine," ik gedacht. metalen cabines verscheen en schreeuwde iets, weergegeven: handen op de manier waarop we kwamen. Ik realiseerde me dat een of andere manier onze ontsnappen bekend was over het hele continent. Werkelijkheid weer geopend voor me de zijne monding zlovonnuû.
Rider draaide zich naar me.
Er is geen benzine. We moeten wachten. En u nog steeds gepakt nu en zal knippen weg stukken, glimlachen, zei hij. Ik denk dat ik beter te de betekenis van mijn Verlosser begrijpen, probeerde te spreken langzaam.
"Ze niet graag de Fransen. Ze gaan om u te volgen.
Stewardess met champagne opgelost in de nacht. Het ziet eruit als gordels, hoeft niet te worden.
-Wat is uw naam? -Ik huilde.
-Zabagna.
-Luister, ik ben niet Zabagna Fransman en nooit was. Ik ben Russische! Uit Rusland. Ik heb de dezelfde fiets als jij! Ik heb een Honda motorfiets Afrika! -In zijn eigen woorden wist ik dat hij begreep niet de helft van wat ik zeg. -We hebben het! Wij brachten een cadeau aan uw Voorzitter!
Ik ben nog steeds bezig om te vechten voor hun leven. Maar wat ik wilde horen van het antwoord?
Mijn nieuwe vriend reactie was onverwacht.
-Uit Rusland? En ik aanwezig zal zijn? Uit Rusland! Hij vroeg en stak zijn hand. De roze Palm sparkled sleutels van een motorfiets.
-U zult het grootste geschenk!
- En uw Russische vriendin ook Franse?
-Russisch, zijn naam is zeker roman, hij gewoon spreekt goed Frans. -Ik ben al op de weg.
-Engels, u ga rechtdoor. Niet svoračivaj! Motorfiets laat het bij de gate. -Het is iets riep, maar de wind is fluiten in de oren.

ILO podskakival op kuilen, maar vasthoudend gehouden op het oppervlak. Blijkbaar, ik was al dicht bij de luchthaven-langs de weg begon te verschijnen op de residentiële gebouwen. Er was geen elektriciteit. Alleen Dim verlichting twinkled overal is de lokale bevolking liep langs bermen met aarden lampen in de hand. Sommigen van hen stonden was het verhogen van zijn handen naar de hemel. "Like the dead met vlechten, en had slechts tijd om te denken, ik hou van een scherpe punch op het voorhoofd klopte me bijna uit het zadel. Licht armaturen zakružilis′ dronken nachtvlinders. Het eerste wat ik had tijd om na te denken, het is wat kreeg me ingehaald en hit op het hoofd met een stok. Voorhoofd vspuhala kleverige massa. "Deze hersenen!"-aangebraden een afschuwelijke gedachte.
Maar de beweging voortgezet. Op mijn gezicht, roeren en vul uw ogen raspolzalos′ lichaam enorme kever. Kleinere kevers vliegen rond met een fluitje. Motorfiets vloog naar de top van de heuvel.
Aan de onderkant, verweven met een grote halsketting zeldzame lichten, terloops maken van start-en landingsbaan van het vliegveld.
Enorme Airbus badend in de schijnwerpers en zag eruit als een vreemdeling uit een andere wereld. Ik vluchtte naar de mensen met geweren. Zaglušiv motor, ging ik langzaam om hen te ontmoeten. Bij de gate ik draaide zich om en gooide een laatste blik op de motorfiets. Kleine koplicht glansde vurig in het donker. Bont, okutyvavšij gastank, stapte naar de kant. «Is Tricker, ik lees op een gele plastic.

Vlucht werd vertraagd door twee uur. Het blijkt dat we voor ogen hebt. Fransman Raymond, Roman, is veilig in het pad van de politie-auto getransplanteerd en genomen naar de luchthaven. Al zittend in de stoel, probeerde ik te maken zin van wat er is gebeurd.

"Je bent gelukkig dat de vlucht werd vastgehouden, anders zou u zijn gegaan de afstand," Chief stond over mij en uitgerekt zijn glas champagne. Ik vrees gepresenteerd zijn terugkeer naar de stad op een motorfiets. Zonder een cent van geld. Zonder documenten. In een samenleving van reus kevers. Onder de drums...

Buurman naar rechts gekanteld ook gastvrij zijn fles whisky. Nauwelijks komen, stak ik zijn hand uit naar de nationale Franse drank.

"Het was niet nodig te schenden van de discipline," zei chef-kok en gedisciplineerde leiding in eerste klasse. Voordat u weg in de ingewanden van de luxegoederen hij draaide zich om en toegevoegd: "zoals ze de Samurai zeggen:" als je moet, en dat laat worden. " Het vliegtuig, obers, onbekende schutter op opstijgen.

Al in Moskou, soms weerspiegelend op eigenzinnige uit de gebeurtenissen die op elk moment draaien kunnen is niet in ons voordeel, ik vroeg mezelf de vraag die u wordt gevraagd de Afrikaanse man te geven me de sleutels aan de motor? De angst dat het zou worden behandeld als een medeplichtige aan mijn ontsnapping? De wens om geld te verdienen meer? Of hoe bout van malaria, soulvolle windvlaag? En ten slotte aangehouden die het vliegtuig? Dit alles nog steeds lijkt mij een paradoxale fusie van incompatibele strategieën.
De fiets ik kocht ik twee weken later, hoewel het model niet gemakkelijk was. Mijn nieuwe vriend was dat de Yamaha is Tricker 250-fun en baldadig IAO die kunnen gaan in elke richting vanaf de hoofdweg. Jammer alleen de benzinetank te klein is.
En opnieuw gevangen de stroom van onvoorspelbare gebeurtenissen, die van de vertaler leven zo rijk, I 'm waiting for toen lot nogmaals mij naar Afrika, immers er te wachten voor mijn geschenk zwarte biker Zabagna.

P. S. Sommige van de aanhalingen in het artikel komen niet noodzakelijk overeen met de mening van de auteur en de daarin opgenomen informatie is verkregen van de open buitenlandse bronnen. In de loop van de gebeurtenissen, met uitzondering van de kever niet kwaad, één vertegenwoordiger van de plaatselijke fauna. Fransman Raymond woont in Parijs en nooit verlaat. Stuurprogramma vader Jean trouwde met de dochter van de lokale overheid, die een maand later droeg hem twee kinderen. Een week na ons vertrek in Congo een coup d ' état geleden.