موضوع قفلش: چه آینده کلاسیک های روزمره ؟

ما یک ایمیل جالب در روز دیگر در اینجا در ایستگاه نبرد زیر آب TTAC دریافت کرد. همانطور که اغلب مورد, این یکی در مورد یک ماشین استفاده می شود بود. اما نه فقط هر ماشین استفاده می شود.
یک ماشین تور است که مادرم را به عنوان معلم در دهه ۱۹۲۰ به و از محل کار برد. تا دهه 1980 که مادرم آن را به من داد در طویله در مزرعه پدربزرگ و مادربزرگم ماند. من تا به حال ماشین به طور کامل توسط یک متخصص در مرمت ماشین های قدیمی در اوایل دهه 1980 ترمیم شده، و صرف کمی کمتر است که 40،000 دلار داشتن این کار انجام شده است. 68کيلو مايل روي اون داره ميدونم که هيچوقت پولم رو از بازگرداندن اين ماشين پس نميگيرم الان 25000 دلار براي اون ميپرسم

این یک داستان ماشین معمولی استفاده می شود : پدر و مادر من آن را به کار رانندگی ، من آن را ثابت کردن کمی ، شناسه می خواهم آن را به فروش می رسانند. آیا این توافق در سال 1990 ، من فکر می کنم می توان آن را در چند روز با قیمت مناسب به فروش می رسد. اما این یک دوج در سال ۱۹۲۶ است که منجر به انواع سوالات می شود. بدیهی است که هیچ ارزشی به عنوان رفت و آمد ندارد. اما این امر می تواند ورود ارزان قیمت و به طور کامل مرتب شده به جهان از تجمعات کلاسیک ماشین.
همه می گویند که Duesenbergs و Auburns و آنچه که هرگز ارزش از دست بدهند چرا که همیشه وجود خواهد داشت نسل جدیدی از جمع تحصیل کرده، پول دار که می خواهند آنها را صاحب. مسلما، همین درست است برای سوختی Vettes و RoadRunners و 454SS Chevrolets از همه نوع. چه اتفاقی برای طفره رفتن 1926 می افتد؟ شورلت دهه 210؟ يتيم ها؟ مدل As؟ آیا تقاضا عرضه را برآورده خواهد کرد؟

We received an interesting email the other day here in the TTAC underwater battle station. As is frequently the case, this one was about a used car. But not just any used car.
is a touring car that took my mother to and from work as a teacher in the 1920s. It stayed in the barn at my grandparents farm until the 1980s when my mother gave it to me. I had the car fully restored by a specialist in old car restorations in the early 1980s, and spent a little less that $40,000 having this done. It has 68K miles on it. I know I will never get my money back from restoring this vehicle, I am asking $25,000 for it now.

This is a typical used car story: my parents drove it to work, I fixed it up a bit, Id like to sell it. Were this a 1990 Accord, I think it could be sold in a matter of days at the right price. But this is a 1926 Dodge, which leads to all sorts of questions. It doesnt have any value as a commuter, obviously. But it would be an inexpensive and fully-sorted entry into the world of classic-car rallies.
Everybody says that Duesenbergs and Auburns and whatnot will never lose value because there will always be a new generation of educated, moneyed collectors who want to own them. Arguably, the same is true for fuelie Vettes and RoadRunners and 454SS Chevrolets of all types. Whats going to happen to the 1926 Dodges? The Chevrolet 210s? The orphans? The Model As? Will the demand meet the supply?